Kapag Tumibok ang Puso...

(This blog was originally posted on my friendster blog, dated June 09, 2006 at 10:42 PM)


Alam kong nakakahimatay sa kabaduyan ang title ko. Pero kung iisipin natin, tama nmn ang sinasabi ng kanta.
"Kapag tumibok ang puso, wala ka nang magagawa kundi sundin ito."
diba? diba?
Pero cyempre aandar nnmn ang head over heart chuvanels natin. Oo na, sometimes nga nmn tlga we do think first before feeling. Andyan na ako. Pero magpakatotoo nmn tayo at aminin natin na minsan, gusto din nmn natin magpadala sa bugso ng damdamin. Ika nga nila, everybody wants to be swept off their feet at one time. Gusto natin lahat maranasan un. Pero cyempre, lahat may risk. Especially for people like me na mahilig mag-analyze ng situations, naisip ko, for me to be able to be swept off my feet, i would have to let my guard down and allow myself to feel. Eh kagagaling ko nga lng sa isang di kanais-nais na breakup (meron bang kanais-nais na gnun? wala nga nmn) kya parang cynical pa ako. Hindi ako madaling maniwala at lahat ng early warning devices sa isip ko ay on full alert. Kaya pano pa kaya ako makakaranas ng pagiging "swept off my feet?"
Alam ko madaming makakarelate sa sinabi ko. Madaming babae ang may hindi magandang experience sa relationships. Alam kong #1 jan ang pagtataksil. Enough said. Cguro #2 nlng ung different priorities, tipong barkada over girlfriends, or work over girlfriends (pro kng sa work ay may nilalandi na cya na ofcmate eh balik tyo sa #1). And the list goes on... So given na hindi maganda ang naranasan natin, pero hindi ibig sabihin na dapat i-deprive na natin ang ating sarili diba? Mga amiga, lagi nating tatandaan: We deserve to be happy. Eh kng ung mga ex natin na nagtaksil nasasabihan na they deserve to be happy, eh tayo pa kayang walang ginagawang masama diba?
We deserve to be happy.
If this entails having to let our guard down, well, pagbigyan natin. Siyempre, kelangan muna paganahin ang mga @sshole-radar natin, at kng nakita naman natin na hindi naman tayo ginagago ng tao at kng gusto naman natin cya pero takot lng tayo, subukan natin unti-untiin... Baby steps... Learn to enjoy, and try natin wag balik-balikan ang nakaraan... We have to give ourselves a chance...
Bakit ko sinusulat to? Gusto ko lng i-share, kasi I gave myself another chance (for the nth time haha)... Natutuwa lng ako kasi na-realize ko na kung hindi ko pa binigyan ng chance ang sarili ko to feel, or to love someone again, hindi ko cguro nararanasan itong feeling ko ngayon, being taken care of like a princess...
Kapag tumibok ang puso... oo sundin mo ito... pero magtitira ka pa rin para sa sarili mo... pra kung may pagkakamali man sa paglipas ng panahon, may lakas ka pa para muli cyang patibukin... para sa tamang tao...